• Home
  • The Book
    • ÍSSÝNIR - Bókin
    • EISVISIONEN - Das Buch
    • VISIONS DE GLACE - Le Livre
  • Introduction
    • Íslenska - Inngangur
    • Deutsch - Einleitung
    • Francais - Introduction
  • Sample Pages
    • Title Page
    • Contents
    • In The Very Beginning
    • Page 14/15
    • Page 20/21
    • Page 44/45
    • Page 72/73
    • Page 86/87
    • Page 88/89
    • Page 92/93
    • Page 100/101
    • Page 102/103
    • Page 106/107
  • Jökulsárlón - Glacial Lagoon
    • Jökulsárlón á Breiðamerkursandi
    • Jökulsárlón - Gletscherlagune
    • Jökulsárlón - Lagon glaciaire
  • Contact - Buy
  • Links
  • Volcanic Eruption in the Glacier
  • Reviews
ICE VISIONS - The Book About Ice
Picture
ÍS: Ég kann ekki að lýsa áhrifunum … á hvern flöt sló mismunandi birtu eftir eðli kvíslanna sem lágu gegnum ísinn. Þetta var sem glitrandi náma eðalsteina, einkum safíra og bláir geislar þeirra runnu saman við grænku smaragðsins. Hér og hvar stafaði af dásamlega mildum ópalbjarma sem gekk gegnum skæra bletti sem líktust logandi demöntum, geislabjartari en augað fékk afborið. (...)
„Hve fagurt, hve fagurt!“ hrópaði Conseil.
„Já,“ sagði ég, „þetta er dásamleg sýn. Er það ekki, Ned?“
„Jú, fjandinn hafi það! Jú,“ svaraði Ned Land, „hún er stórkostleg! Það gerir mig brjálaðan að geta ekki annað en viðurkennt það. Enginn hefur nokkurn tímann séð neitt þessu líkt, en þessi sýn getur orðið okkur dýrkeypt. Og svo öllu sé nú til skila haldið, þá held ég að við séum hér að líta augum hluti sem Guð ætlaði aldrei nokkrum manni að sjá.“

Jules Verne, 20.000 mílur neðan sjávar, 1870

DE: Unbeschreiblich war die Wirkung der Voltaischen Strahlen auf die großen, launenhaft gestalteten Eisblöcke mit ihren verschiedenen Winkeln, Spitzen, kleinen Flächen, welche jede nach Beschaffenheit ihrer Adern ein verschiedenes Licht zurück warfen, eine unerschöpfliche Mine von Edelgestein, besonders von Saphir, der seine blauen Strahlen mit den grünen des Smaragds durchkreuzte.
„Wie herrlich schön! Wie schön!“ rief Conseil aus.
„Ja!“ sagte ich, „es ist ein wundervoller Anblick. Nicht wahr, Ned?“
„Ei, Tausend Teufel! Ja,“ erwiderte Ned-Land. „Prachtvoll! Ich bin entrüstet, daß ich nicht nein sagen kann. So etwas hat man noch nie gesehen. Aber dieser Anblick kann uns theuer zu stehen kommen. Und offen gestanden, es kommt mir vor, als sähen wir hier Dinge, die Gott den Blicken der Menschen hat entziehen wollen!“

Jules Verne, 20.000 Meilen unter den Meeren, 1870


FR: Je ne saurais peindre l'effet des rayons voltaïques sur ces grands blocs capricieusement découpés, dont chaque angle, chaque arête, chaque facette, jetait une lueur différente, suivant la nature des veines qui couraient dans la glace. Mine éblouissante de gemmes, et particulièrement de saphirs qui croisaient leurs jets bleus avec le jet vert des émeraudes. Çà et là des nuances opalines d'une douceur infinie couraient au milieu de points ardents comme autant de diamants de feu dont l'œil ne pouvait soutenir l'éclat. (…)
« Que c'est beau ! Que c'est beau ! s'écria Conseil.
— Oui ! dis-je, c'est un admirable spectacle. N'est-ce pas, Ned ?
Eh ! Mille diables ! Oui, riposta Ned Land. C'est superbe ! Je rage d'être forcé d'en convenir. On n'a jamais rien vu de pareil. Mais ce spectacle-là pourra nous coûter cher. Et, s'il faut tout dire, je pense que nous voyons ici des choses que Dieu a voulu interdire aux regards de l'homme ! »

Jules Verne  (1828-1905), 20.000 lieues sous les mers, 1870

Powered by Create your own unique website with customizable templates.